Ons zonnestelsel

groep 3

We gaan verder met het 2de deel van het ruimteverhaal.

Van iedere planeet worden kort wat bijzonderheden genoemd:

de kleur, naar welke Romeinse god de planeet genoemd is

en de belangrijkste astrologische eigenschappen.

Van te voren wordt verteld welke tekenopdracht bij het verhaal hoort

zodat de kinderen tijdens het luisteren

al kunnen bedenken wat ze willen gaan tekenen.

Ze mogen of een stukje uit het verhaal tekenen.

of ze kunnen een tekening maken 
over de souvenirs die Milan meeneemt.

Het hoeft niet moeilijk te zijn, er is voor elk wat wils.

Voor we verder gaan met het verhaal 

halen we nog weer even op welke planeten er zijn.

Dat lukt weer heel goed.

Milan stapt met zijn nieuwe vriend in het ruimteschip.

Ze gaan samen een rondje doen in ons zonnestelsel.

Allereerst gaan ze naar de zon 

Milan wil een souvenir meenemen.

Hij wil een zonnestraaltje voor zijn verzameling.

Het wordt een warm klusje maar gelukkig lukt het
een zonnestraaltje mee te nemen. 

Na de zon gaan de jongens langs Mercurius.

Mercurius is een snelle kleine planeet,

vernoemd naar de god van de handel.

Milan neemt schoenen met vleugels mee als souvenir.

De volgende planeet is Venus.

Venus is de helderste planeet

en vernoemd naar de godin van de liefde.

Milan neemt een mooi hart mee.

Na Venus vliegen ze naar Mars.

Mars is vernoemd naar de god van de oorlog.

Mars wordt wel de rode planeet genoemd

maar hij is in het echt geel/bruin.

Milan neemt een zwaard mee als souvenir,

zo kan hij voor zichzelf opkomen.

Een blauw met zwart zwaard boven
en oorlogtanks onder.

De jongens vliegen door naar Jupiter.

Die planeet is vernoemd naar de god van de hemel en het onweer.

Jupiter is in de astrologie een planeet die geluk en voorspoed brengt. 

Milan neemt een klavertje 4 mee, zo heeft hij altijd geluk.

Daarna gaan de jongens naar Saturnus.

Saturnus is genoemd naar de god van de landbouw.

Saturnus is in de astrologie een lastig te duiden planeet. 

 Milan neemt deze keer een kristal mee. (de gele)

Van Saturnus vliegen de jongens naar Uranus.

Uranus is vernoemd naar de god van de hemel.

De planeet is blauw.

"Ik wil wel een stukje van die blauwe kleur,

 dan lijkt het of ik een stukje van de hemel heb, 

zo voel ik me altijd vrij" bedenkt Milan. 

De jongens zijn bij de grens van het zonnestelsel aangekomen

Ze zijn bij de planeet Neptunus.

Neptunus is ook blauw 

en hij is vernoemd naar de god van de zee.

Deze keer wil Milan een zwembroek meenemen als souvenir.

 

Net over de grens van het zonnestelsel draait Pluto zijn rondjes.

Pluto is een kleine planeet en hoort er officieel niet meer bij.

Milan neemt een beeldje van een bekend hondje mee als souvenir.

Dan vliegen de jongens supersnel naar huis

maar eerst komen ze nog langs de maan.

Milan wil erg graag een paar maanstenen meenemen.

Als hij die gevonden heeft zoeven ze naar de aarde.

Milan is precies op tijd terug in zijn bed.

Het is half 8... de wekker gaat.
Was zijn avontuur echt of heeft hij gedroomd?

Het heelal

groep 3

Vorig schooljaar werkten de kleuters aan het thema: Het heelal.

Dat was een uitdagend thema.

De kinderen vonden het erg leuk, de leerkrachten ook.

Een deel van de kleuters van toen zit nu in groep 3.

Ik heb een nieuw verhaal over verzamelen.

Het verhaal speelt zich deels af in de ruimte.

Het is een verhaal in 2 delen.

Vandaag doen we het eerste deel.

Ik was erg benieuwd hoeveel groep 3 nog wist over het heelal.
Dat was verrassend veel.

Ze wisten met elkaar 

bijna alle namen van de planeten nog te benoemen.
De rode planeet kenden ze nog,
het zware gat, de asteroïdengordel én de melkweg.



Ik vertel het verhaal.
De kinderen mogen een stukje uit het verhaal tekenen.
Welk stukje mogen ze zelf weten.



Het verhaal gaat zo:
Milan kan niet slapen, hij ligt al uren wakker in bed.
Hij kijkt door het raam naar de sterren.
Milan weet een heleboel over de sterren en de planeten.
Dan ziet hij een plotseling een lichtflits
 en hij hoort een doffe bons vlakbij zijn huis.



Hij loopt naar het raam en kijkt naar buiten.
Er ligt een kapot ruimteschip in de tuin...



Hij sluipt zachtjes naar beneden.



In het ruimteschip ligt een vreemde jongen op de grond. 
 Die jongen ziet er heel anders uit dan Milan
De jongen komt uit een ander sterrenstelsel. 
Hij maakt een rondreis door het heelal.
Van elke planeet neemt hij een souvenir mee.
Hij heeft al een hele verzameling.

 

Gelukkig heeft de vreemde jongen niets gebroken.
Samen verslepen ze het ruimteschip 
naar de schuur om hem te repareren.
De antizwaartekrachtstabilisator is kapot.



Ze deuken het ruimteschip uit 
en ze kijken eens goed naar de antizwaartekrachtstabilisator.
Maar ja, hoe repareer je een ruimteschip?
Uit pure frustratie geven de jongens een trap tegen het apparaat
en gelukkig slaat hij aan.



De vreemde jongen is blij dat hij weer verder kan met zijn reis.
Hij vraagt of Milan met hem mee gaat naar de andere planeten.
Dat wil Milan wel.



Ze stappen in het ruimteschip en vliegen weg van de aarde.
Ze vliegen eerst naar de zon.

Haaientanden

groep 3 

Leeskern 10 gaat over verzamelen.

Ik lees een verhaal voor over een jongen
 die haaientanden verzameld.

Het verhaal komt uit een prentenboek
 dat nog moet worden uitgegeven.

De kinderen luisteren aandachtig.
Dat is bijzonder want het is een echte klets-klas
 en de kinderen zijn erg snel afgeleid.

In de klas zitten verschillende kinderen die haaientanden verzamelen.

Ze kunnen er ook echt wat over vertellen.

Op die leeftijd zijn haaientanden heel fascinerend.

Het verhaal gaat over een jongen die schelpen verzameld én haaientanden.

Hij bewaard de haaientanden in een speciaal doosje.

Dat doosje heeft hij altijd bij zich en dat komt hem later goed van pas.

De jongen woont dicht bij het strand. 

Hij heeft dus alle gelegenheid om zijn verzamelingen aan te vullen. 

Op een dag vind hij een mooie schelp.

Hij neemt de schelp mee naar huis 

en dat is het begin van een bijzonder avontuur.

Het is een avontuur met een schat op de zeebodem

en een haai zonder tanden.

De kinderen tekenen een stukje uit het verhaal.

Ze mogen zelf weten welk stukje.

Waar we gelijk tegenaan liepen was 

dat de kinderen niet goed wisten

 hoe ze een haai moesten tekenen.

Op het digibord hebben we diverse haaien laten zien

maar dat frustreerde alleen maar meer.

Er waren een paar kinderen bij wie het wel lukte 
en die zelf een mooie haai wisten te tekenen.

Dat is uiteindelijk veel leuker natuurlijk.

***

een haai met tanden

Op een andere school probeerde ik de opdracht uit 
(in 2 klassen) met een kant en klare haai.
Er was inderdaad minder gedoe...
Bijna alle kinderen gebruikten deze haai in hun tekening.
De eerste klas besteedde veel tijd en moeite aan het inkleuren van de zee,
zoveel dat er niet veel terecht kwam van de rest van de tekening:



Een vechthaai:



In de tweede klas is dat inkleuren van de zee een beetje afgekapt 
én de juf gebruikte een stukje uit de film van Ariël
om het leven onder water te laten zien:





In de tweede klas ontstonden veel tekeningen met de jongen,
met de schatkist en allerlei onderwaterdieren.
Zeesterren, visjes, kwallen en schelpen:









Met een zeemeermin:

De kinderen konden als ze dat liever wilden

ook op de lege achterkant  van het blaadje

een ander stukje uit het verhaal tekenen.

De jongen in het verhaal neemt de schelp mee naar huis.

Als hij de schelp aan zijn oor houd hoort hij 

dat er een schat in de zee verborgen is.

Die avond valt hij opgewonden in slaap. 

Hij droomt over een avontuur op de zeebodem.

Er werden daarom slaapkamertjes getekend.

Tot slot een hele leuke uitgebreide tekening met allerlei details:

Een krabbetje:

Een duiker:

Vissen en een schelp met een parel:

Een zeepaardje:

Maar wat zat er nou in die schatkist?

Volgens de kinderen:

 edelstenen, goud en diamanten.