Sssst

Jonge kinderen tekenen eigenlijk alles.

Het leuke van kleuters en groep 3 is 

dat ze niet snel zullen zeggen dat ze iets niet kunnen tekenen.

Het lijkt of de tekenenvaardigheid zich tot een jaar of tien ontwikkeld 

en dat de ontwikkeling dan stopt. 

Veel volwassenen tekenen nog op een kinderlijke manier.

De tekenkunst van kinderen staat in verband met de ontwikkeling van de hersenen.

In de eerste kinderjaren zijn de beide hersenhelften nog niet gespecialiseerd.

De specialisatie gaat  geleidelijk (lateralisering).

Rond het 10de levensjaar is de lateralisering voltooid.

Een kind ervaart in die periode bij het tekenen voortdurend conflicten.

Kinderen van ongeveer 10 jaar worden steeds zelfstandiger en zelfbewuster.

Het magische denken is over en ze gaan de wereld onderzoeken.

Ze willen weten hoe dingen in elkaar zitten.

Wat tekenen betreft willen ze dingen weergeven zoals ze er in het echt uitzien.

Ze tekenen hun lievelingsonderwerpen elke keer weer.

Ze proberen de werkelijkheid zo goed mogelijk benaderen.

Als hun tekening er niet 'echt' uit ziet vinden ze de tekening mislukt.

Als een tekening vaak 'mislukt’ stoppen veel kinderen met tekenen.

Kinderen van die leeftijd hebben veel zelfkritiek. 

Opmerkingen van ouders of leraren over de gemaakte tekeningen 

maakt dat kritische kinderen nog kritischer naar hun tekeningen kijken  

en ze kunnen dan uiteindelijk stoppen met tekenen. 

De zelfkritiek komt van de linkerhersenhelft.  

De linkerhersenhelft zet al haar symbolen in.

Ziet de tekening er daardoor kinderlijk uit 

dan komt ze vervolgens met denigrerende opmerkingen.

Degene die door gaan met tekenen

 hebben een manier gevonden 
om wel in de rechter hersenhelft te komen en te blijven.

 Sommige mensen vinden die spontaan 

maar je kunt die vaardigheden ook aanleren. 

We leren kinderen tenslotte ook lezen en rekenen.

Om in de rechterhersenhelft te komen en te blijven is: 

stil zijn / niet praten een belangrijke voorwaarde. 

 Het zijn vaak rustige stille kinderen die goed kunnen tekenen.

Zonder gelijk met meditaties en new-age muziekjes te beginnen 

is 'niet praten' een manier om in de rechterhersenhelft te komen.

Sommige mensen vinden het eng om in de rechterhersenhelft te zitten.

Het tijdloze gevoel geeft ze het idee dat ze de controle verliezen.

Op het moment dat we praten zitten we alweer in de linkerhersenhelft.

Het lukt ons tegenwoordig niet zo gemakkelijk om stil te zijn.

We zijn druk met van alles en nog wat en daarnaast is er veel afleiding.

Door oa muziek en beeldend werk 

kunnen we weer in contact komen met de stilte en rust in onszelf.

Als we weer in contact staan met die stilte en rust 

kunnen we de dagelijkse stress makkelijker hanteren.

Ware stilte is niet zonder geluiden, maar zonder gedachten.