Totaal aantal pageviews

zaterdag 2 juli 2011

Kleur 1




Ik duik regelmatig de plaatselijke kringloopwinkel in.
Vanmiddag had ik prijs.
Bij de boeken vond ik het boek: Kleur van Victoria Finlays.

"Kleur" is een reisverslag. Ieder hoofdstuk beschrijft een deel van de zoektocht van de schrijfster naar de oorsprong van een kleur.
De schrijfster is journalist en heeft een prettige schrijfstijl, het boek leest lekker weg.
Ze heeft voor haar verhaal de hele wereld afgereisd en geeft gaande weg heel wat feitjes en weetjes over de verschillende kleuren.
Ik had het boek al gelezen uit de bieb maar nu 'heb' ik het zelf in mijn bezit.
Het boek is een aanrader als je met tekenen, schilderen en met kleur bezig bent.
Misschien als vakantieboek?

Het boek geeft geen uitleg over de werking en de betekenis van kleuren.














woensdag 29 juni 2011

De kringloop van het water


De 3de watertekening gaat over de kringloop van het water.
Het verhaal gaat over een waterdruppel
 die eerst lekker in de oceaan dobbert, 
opgetild wordt door het zonlicht 
en later als regen op een kind terecht komt. 
De regenboog laat zich ook nog zien.

 

De opdracht is: teken jezelf in de regen met een regenboog.
Het ging me vooral om de regenstreepjes.


Voor het waterproject is ook de les: onder de douche geschikt.


***



Masaru Emoto heeft water op een bijzondere manier onderzocht.
Hij fotografeerde ingevroren waterdruppels
die hij oplade met woorden, muziek en intenties.

Hij laat met zijn foto's zien hoe groot de invloed 
van woorden, gedachten en gevoelens is :     

idioot 
Water reageerd blijkbaar sterk op invloeden van buitenaf, 
Water opgeladen met negatieve woorden geeft een verstoord beeld.
Water opgeladen met positieve woorden geeft prachtige kristallen. 

 

Als Emoto gelijk heeft met zijn onderzoek 
dan heeft dat grote impact op de manier 
waarop we met onszelf en onze kinderen omgaan.
Bedenk dat mensen voor 75% uit water bestaan.
Een liefdevolle omgeving en complimentjes 
zullen een positieve invloed hebben op onze kinderen.

                                                            
Dank je wel.


maandag 27 juni 2011

Het leven in de sloot



groep 1-2

Het thema water duurt 3 weken. 
Het leven van een kikker is een leuk onderwerp voor een les in het voorjaar.
Het verhaaltje gaat over een kikker die verlieft wordt.
De kikkers krijgen samen kleine kikkertjes.
Maar met de kindjes van de kikker is iets speciaals aan de hand. 

Kikkerdril, donderkopjes zijn woorden die de kinderen wel kennen

De opdracht die er bij hoort is: teken de golven in de sloot.
Voor de tekenopdracht staan de golven al getekend op het papier. 
De kinderen trekken de lijnen een paar keer over, 
eerst met bv. blauw potlood en later met groen en eventueel met bruin.
Zo wordt het echt slootwater en kan de golf vaak geoefend worden.

De kinderen kunnen de tekening afmaken met vissen, waterplanten, kikkerdril en slakjes.
Het kikkertje kan worden ingekleurd met kleine ronde bewegingen.

Eén van de schrijfpatronen is de golf.
Bij de schrijfpatronen tekenen de kinderen
 lange golvende lijnen van de ene kant van het blad 
naar de andere kant van het blad.


In groep 3 zie ik wat dáár vervolgens gebeurt met het golfje van de 2 en de 7. 
De kinderen maken van het golfje achter de 2 een hele zee.
Het kost  soms veel moeite een goede 2 aan te leren

De golf was in het begin van mijn tekenlessen ook een lang schrijfpatroon.
Later werden die golven steeds korter.
De kinderen oefenen nu het golfje van de 2 en 7 gelijk goed.

Aandachtspunten bij deze opdracht zijn:
Let er op dat de kinderen de golven in één vloeiende lijn 'schrijven' 
en níet inkleuren wat nog wel eens gebeurt.


Verder pik je de kinderen er gelijk uit die moeite hebben de middellijn over te steken.
Ze leggen het papier in de lengte ipv in de breedte.
Ze bedenken dus een eigen oplossing om de opdracht toch te kunnen doen.
Doe de oefening samen.

***

Hebben kinderen moeite met het oversteken van de middellijn dan kan de 
Asymmetrische Tonische Nek Reflex (ATNR) nog aanwezig zijn.



De ATNR is nodig bij de geboorte en gedurende de eerste maanden.
Deze reflex zorgt dat de baby vrij kan ademhalen als het kind op de buik ligt.
Ze oefent de spieren als de spieren gestrekt worden aan één kant van het lichaam.
De eerste oog- hand coördinatie vindt plaats.
Een nog gedeeltelijke of helemaal aanwezige ATNR kan de volgende klachten geven: 

Evenwichtsstoornissen als het hoofd naar één kant bewogen wordt.
In plaats van kruisbewegingen, homolaterale bewegingen, tijdens het lopen.
Moeite met het oversteken van de middenlijn (moeite met lezen en schrijven)
De ogen volgen met moeite bewegingen rond de middenlijn.
Gemengde lateraliteit:
Voor dezelfde taak wordt afwisselend de rechterhand en de linkerhand gebruikt.
Slecht handschrift en uitdrukkingsvaardigheid op papier.
Problemen met visuele perceptie, vooral met de weergave van symmetrische figuren.
Gebrekkig ruimtelijk overzicht.
Zwart-wit denken, heen en weer schieten tussen ratio en emotie.

Is de ATNR nog aanwezig 
dan strekken de armen en benen aan dezelfde kant zich 
als het hoofd naar opzij gedraaid wordt.
Dus: hoofd naar rechts = rechterbeen en rechterarm strekken zich.
Linker arm en linker been buigen of ontspannen zich.
Draait het hoofd naar links dan strekken de ledematen aan de linkerkant zich.

Deze reactie treedt ook op als de ogen heen en weer bewegen tijdens het lezen.
Het bewegen van de ogen heeft hetzelfde effect als het draaien van het hoofd .
De kinderen zitten op een voet of haken hun voet achter een stoelpoot 
om geen last te hebben van de reflex.
Ze steunen vaak hun hoofd in hun hand op tafel.
De spieren in de schrijfhand en arm verkrampen snel.

Ze vinden het moeilijk om de middellijn over te steken en om kruisbewegingen te maken.
Doordat de ogen tijdens het lezen voortdurend de middellijn passeren van links naar rechts en andersom wordt de ATNR door de leesbeweging opgewekt en is lezen extra inspannend.

De ATNR verhindert een totaal overzicht van de ruimte.
Doordat er geen totaalbeeld van de ruimte is, is het moeilijk om opdrachten uit te voeren die een ruimtelijk overzicht vragen.
Het kind kan moeite hebben om de essentie van een beeld weer te geven.
Dikwijls zal het kind bij bestudering van beelden in het platte vlak op details gericht zijn.

De reflex verhinderd de vorming van een juist woordbeeld en belemmert bv. het netjes onder elkaar kunnen schrijven van cijfers (grafieken).
De ATNR kan het omdraaien van letters of onderdelen van letters bevorderen.
De nek, schouders en rug verkrampen en ook de ogen raken oververmoeid.

Lezen en schrijven is topsport voor deze kinderen.


zaterdag 25 juni 2011

De loodgieter


Afbeeldingsresultaat voor loodgieter

Het thema is water.
het is een thema wat heel veel verschillende facetten heeft.
Waar kies ik voor?

Water komt uit de kraan... 
Dat ligt het meest voor de hand.
De toon is gezet voor het verhaal nu de opdracht nog...

Stichting Schrift heeft voor de kleuters 
een werkblad met figuurtjes met ronde en rechte lijnen. 
De opdracht die daarbij hoort is: 
kleur de ronde stukken geel en de rechte gedeelten blauw.
Dat wilde ik een keer gebruiken in een opdracht.
De inspiratie vond ik bij Tekenen en zo:


Het verhaal bij de nieuwe opdracht gaat over
de loodgieter die waterleidingen aanlegt.
Hij gebruikt rechte stukken pijp 
'knietjes' om de bocht om te gaan.
Ik neem wat waterleiding materiaal mee om te laten zien.
Op het blaadje staat een stukje waterleiding.
De kinderen kleurden de rechte stukken rood 
en de 'knietjes' blauw of andersom.


De kinderen hebben heel geconcentreerd zitten werken.
De resultaten zijn onverwacht goed. 
De meeste kinderen onderscheiden de rechte stukken van de bochten.
Ze hebben goed binnen de lijnen gekleurd.
Na afloop mogen ze de tekening afmaken op hun eigen manier.  

De waterkringloop





woensdag 22 juni 2011

Zo trots als een pauw





Het eind van het schooljaar is altijd rommelig.
Er moet nog te veel worden afgemaakt in te weinig tijd.
De vakantie hangt in de lucht en de kinderen willen vrij.

Het eind van het schooljaar is een mooie gelegenheid
 om de kinderen een pluim te geven.
Ze hebben hard gewerkt, veel geleerd en hun best gedaan.
Op de blog Tekenenenzo staan erg leuke opdrachten.
Een van de opdrachten is een groepsopdracht met een pauw.

Ik wilde al langer een opdracht met een veer.
Het thema Indianen leent zich er natuurlijk voor 
maar daar was het niet aan bod gekomen.
Nu zag ik mijn kans schoon.

Voor de kinesiologiepraktijk volg ik een cursus Intuïtieve ontwikkeling.
Tijdens een cursusdag was de opdracht: teken een veer.
Vervolgens moesten we de getekende veer van een medecursist interpreteren. 
We kregen een lijstje met aanwijzingen waar we op konden letten.


De opdracht was:
Teken een veer op je eigen manier en zet bovenaan je leeftijd.                 
De steel van de veer is de tijd voor de geboorte.
De veer begint bij de geboorte.
Halverwege de veer is de helft van je leven.
De rechterkant van de veer staat voor de mannelijke invloeden in je leven: 
je vader, broers, zoons, man ed.
De linkerkant van de veer staat voor de vrouwelijke invloeden van je leven:
 je moeder, vrouw en zussen, dochters ed.
Is de ene kant van de veer dikker 
dan is de invloed van of de mannelijke of de vrouwelijke kant sterker. 
Is er een lijn om de veer getekend dan geef je goed je grenzen aan en weet je wat je wil. 
Anders vind je grenzen misschien lastig, ben je onbegrensd, grenzeloos?  
Is er ergens in de veer een uitschieter 
dan ben je de controle kwijt op de moment in je leven. 
Buitenkant van de veer: hoe toon je, je aan anderen? 
De binnenkant zegt iets over je innerlijk. 
Wit: zitten er witte stukken in je veer dan is dat een gemist stuk: 
bv. Je vader was niet aanwezig ed.  
Vlakken: zijn de kleuren in vlakken getekend 
dan zijn dat verschillende tijdvakken in je leven waarin je iets anders doet.
De nerf van een veer: 
als die is getekend dan betekend dat de ruggengraat, power, innerlijke kracht.


De kinderen mochten een zelf verzonnen veer tekenen, 
het hoefde niet per se een pauwenveer te zijn.
Er kwamen mooie veren uit.
We hebben ze net als in ons voorbeeld, zij het minder netjes, 
op het prikbord bevestigd.
De juffen hebben de tekst erbij uitgeprint:
 











donderdag 16 juni 2011

De toekomst


De melkweg

Het einde van het schooljaar is in zicht in onze regio.
De laatste lessen worden gegeven en er wordt afscheid genomen.
Als afscheid is er een traktatie waar natuurlijk iets lekkers in zit.
Het is een klein 'kadootje' waar nog even mee gespeeld kan worden.
Er staat een wensje voor de kinderen op. 

politieagent

De kinderen in groep 3 hebben voor mijn gevoel
een reuze stap gemaakt in hun ontwikkeling.
Ik heb groot respect voor de juffen.
Ze krijgen het ieder jaar weer voor elkaar krijgen 
om van al die verschillende kinderen een groep te smeden.
Ze leggen een basis voor de rest van de schoolcarrière
en ze brengen de kinderen ook nog zo veel bij .
Ik heb ook respect voor de kinderen die
ondanks de beperkingen van het onderwijssysteem toch leergierig zijn
en hun best doen om de lesstof op te pikken.

dolfijnen trainster
 
De kinderen krijgen geen tekenles meer van mij in groep 4.
Ze verdwijnen uit mijn zichtveld.
Ik zou in de toekomst willen kijken om te zien hoe ze het gaan doen.

brandweerman

Alle kinderen krijgen een raketje.
De wens is dat ze wat maken van hun toekomst.
Dat ze de sterren en dus alles kunnen bereiken wat ze maar willen.
In het raketje zit een Milky Way.
De Milky Way is een verwijzing naar ons sterrenstelsel De Melkweg.

De traktatie

Het verhaaltje is een visualisatie over een raket die ze zelf kunnen besturen.
De raket neemt ze mee naar hun toekomst.


2 raketten



Aan het begin van de les heb ik ze gevraagd
of ze al weten wat ze later willen worden.
Daar kwamen leuke beroepen uit.
Er zijn in elke klas wel een paar toekomstige brandweer en politiemannen,
paardrij-meisjes en moeders. 
Er was zelfs een echte toekomstige boef, maar dat mocht niet van de juf.
Er was een meisje die dolfijnen-trainster wilde worden,
een jongen wilde vuilnisman worden.

De opdracht is teken wat je later worden wilt of teken de raket. 


vrachtwagenmonteur

kunstenaar

Wat wil je later worden en hoe vast zitten we aan rolmodellen?