De middellijn

In de documentaire over de hersenen wordt uitgelegd

 dat er nieuwe verbindingen

 in de hersenen worden aangemaakt

als we iets nieuws leren

en dat die verbindingen zich uitbreiden als we meer oefenen.

Naast het aanleggen van nieuwe verbindingen

 is de samenwerking tussen beide hersenhelften belangrijk.

De linker en rechterhersenhelft hebben eigen taken.

Klik hier als je wilt weten welke hersenhelft bij jou dominanter is.

Door de manier waarop ons onderwijs geregeld is

krijgt de linkerhersenhelft meer aandacht

maar om goed te kunnen functioneren 

is een goede samenwerking 

tussen de beide hersenhelften van belang.

De hersenhelften worden gescheiden door de hersenbalk.

Er moeten voldoende verbindingen zijn

 van links naar rechts en andersom

Die verbindingen worden tot stand gebracht 

oa door te kruipen als baby.

Gaat er iets mis in dat ontwikkelingsproces dan kunnen we achteraf

door een behandeling de primaire reflexen alsnog inhiberen.

Een andere manier wordt geclaimd door de mir methode.

In de edukinesiologie is de luie 8 een belangrijke oefening.

Door de luie 8 te maken worden verbindingen gelegd

 tussen de linker en rechterhersenhelft.

De luie 8 is om die reden ook 

een belangrijke oefening in de tekenlessen.

Een andere belangrijke oefening is de kruisloop:

We tikken met de linkerhand de rechtervoet aan

en andersom.

Je kan ook spelenderwijs de luie 8 oefenen

met dit prachtige speelgoed:

Kruipen en zo

Als je kind gaat bewegen kan het de wereld verkennen.

Je kindje krijgt controle over zijn lichaam.

De motorische ontwikkeling volgt in het eerste levensjaar 

een chronologische volgorde die voor elk kind ongeveer het zelfde is. 

Voordat een kind controle krijgt over zijn lichaam 
moet het eerst controle krijgen over zijn hoofd.
 Het hoofdje is in verhouding te groot en te zwaar.

Evenwicht is de basis van de hele motorische ontwikkeling.

Het advies om baby's op de rug te laten slapen, 

maxi cosi's, wipstoeltjes en looprekjes

maken dat baby's niet meer zo makkelijk, 
liggend op hun buik de wereld verkennen.

Waarom is die buikligging belangrijk?

Als een kind op zijn buik ligt worden de spieren van de rug sterker.

Een sterke rug helpt bij het recht houden van het hoofd.

Het kind zal vanuit de liggende positie proberen 

zijn hoofd op te tillen.
In de volgende fase gaat hij omrollen, 

op zijn handen steunen en zijn bovenlijf oprichten.

Als zijn voeten en benen sterker worden

 zal hij proberen om te kruipen. 

Kruipen is een hele belangrijke fase 

in het ontwikkelingsproces van een kind.

Het is belangrijk voor de hand-oog coördinatie, 

voor de oriëntering in de ruimte, 

voor het kruisen van de middellijn.

Niet alle kinderen kruipen. 

Er zijn kinderen die deze fase overslaan, 

die tijgeren, op hun billen schuiven

 of nog andere manieren vinden om vooruit te komen.

Stimuleer het kruipen door het kind 

veel liggend op zijn buik te laten spelen.

Ga zelf op de grond zitten, maak oogcontact, 

laat speelgoed zien en praat tegen je kind.

Beloon je baby met aandacht, 

laat merken dat je ziet hoe goed hij zijn best doet.

Maak de omgeving aantrekkelijk.

Een gladde vloer is lastig om te leren kruipen.

Leg in dat geval tijdelijk een stevig kleed op de grond. 

Doe je kind soepele kleren aan, 
blote voetjes is het beste tijdens het spelen op de grond.

Een van de reflexen die je bij kinderen 

met leer en gedragsstoornissen ziet 

is de nog aanwezige (symmetrische Tonische Nekreflex STNR)

Deze reflex komt tevoorschijn rond 6-8 maanden 

na de geboorte en moet geïnhibeerd zijn

rond 10 maanden na de geboorte.

De reflex zorgt ervoor dat de baby 

op handen en voeten omhoog komt om te gaan kruipen. 

Voordat de baby gaat kruipen gaat hij zitten in de "kat" positie: 

armen gestrekt en de billen rusten op de onderbenen. 

Wanneer het kind zijn hoofdje omlaag beweegt

 buigen de armen tot het hoofd op de grond rust 
en de billen komen de lucht in. 

Wanneer het hoofdje opgetild wordt 

strekken de armen zich en zakken de billen weer op de benen.

Deze reflex verdeelt het lichaam 
in een bovenste en onderste helft die tegengesteld werken.

Als de bovenste helft gestrekt is 

kan de onderste helft zich buigen en omgekeerd.

Dit is het moment waarop het kind leert zijn ogen te focussen 

van veraf naar dichtbij en omgekeerd.

Schoolkinderen bij wie deze Symmetrische Tonische Nek Reflex 

nog steeds aanwezig is herkennen we doordat ze:

op één of beide benen zitten met werken.
Zo houden ze én hun armen én hun benen gebogen.
Ze "hangen" in hun stoel: benen gestrekt 
zodat de armen gebogen kunnen worden.
Ze hebben moeite met het overschrijven van het schoolbord in hun schrift, 
omdat het focussen van de ogen
 van veraf naar dichtbij en terug veel te langzaam gaat.

Deze kinderen liggen vaak met hun hoofd bijna op de tafel 

wanneer ze aan het werk zijn.

Ook zijn het vaak onhandige kinderen; 

ze lopen overal tegenop, 

stoten van alles omver en struikelen over hun eigen voeten.

Door te kruipen komt deze reflex onder controle.

Van wie leer je nu het beste kruipen??

Hoofdzaken

0oit zag ik de hele documentaire over de werking van de hersenen op video:

De hersenen van jonge mensen leggen snel nieuwe zenuwverbindingen aan, 

daardoor leren kinderen makkelijker dan oudere mensen.

De zenuwverbindingen komen tot stand door alles wat er om ons heen gebeurt.

Ze vormen als het ware plattegronden.

Deze plattegronden moeten binnen een bepaalde tijd voltooid zijn:

"Het is bv. belangrijk dat we in bepaalde fasen 

van onze ontwikkeling in contact komen met taal, beelden en geluiden.

Gebeurt dit niet dan krijgen deze zenuwverbindingen andere taken 

en blijven de spraak, het gezichtsvermogen en het gehoor beperkt." 

(vanaf 6:20 min.)

Het vormen van nieuwe zenuwverbindingen 

is de reden dat als kinderen moeite hebben met een opdracht

we samen gaan werken. 

Ik pak de hand van het kind en we doen samen de opdracht/ oefening.

Zo worden de eerste zenuwverbindingen gelegd.

Ik hoop dat het kind er zelf verder mee gaat oefenen 

en het proces zelf onderhoud.

Ook komen de diverse opdrachten regelmatig terug. 

Het samen tekenen geeft kinderen 

die (denken dat ze) iets nog niet kunnen

een duwtje in de rug om aan de slag te gaan. 

Als een oefening eenmaal samen is gedaan 

gaat het kind de oefening vaak wel zelf uitproberen.

Talent

Een kind tekent al voor het goed kan praten.
Tekenen is een non-verbale taal.

Als we die taal begrijpen kan ze ons veel vertellen.

Het verteld meer nog dan het kind bewust aan kan geven.

Als een kind niet tekent missen we deze informatie.

Tekenen is een manier om de fantasie zichtbaar te maken,

om creatief bezig te zijn, om jezelf te ontdekken.

Het is een uitlaatklep. 

Positieve en negatieve ervaringen 
en emoties worden verwerkt en geordend. 

Door te tekenen voorkom je dat de ontwikkeling 
van het kind geblokkeerd wordt.

Het uitgangspunt van de lessen is plezier in tekenen krijgen. 

Met de kleuters doen we een half uur per week 
klassikaal een tekenopdracht.
Ze leren omgaan met potlood en papier 
als voorbereiding voor het schrijven.

De tekenlessen stimuleren ook de creativiteit van het kind.

Sommige kinderen hebben niets met tekenen 
en krijgen het ook niet mee van thuis.

Ze zullen uit zichzelf niet zo snel voor tekenen kiezen.

Ze zetten nauwelijks iets op papier, 
tot aan het eind van het jaar ineens het kwartje valt 
en er onverwacht een leuke tekening wordt gemaakt:   

Sommige kinderen hebben wél wat met tekenen en zijn echte talentjes.

Zij zitten een half uur of langer lekker te tekenen
 en maken er iets moois van.



De kinderen hoeven van mij niet eindeloos teruggestuurd te worden

als ze, in onze ogen, te snel klaar zijn met een tekening.

Aan de andere kant mogen de kinderen 
ook wel een beetje gestimuleerd worden  
als ze (te) snel tevreden te zijn met het resultaat.

 Het is een lastige balans.

Het is niet de bedoeling dat de kinderen ontmoedigd worden

omdat een tekening niet 'goed' is...
Want wat is 'goed'?

Voorop staat dat ze met plezier blijven tekenen.

Ik hoop dat de tekenlessen

de kinderen stimuleren om zelf aan de slag gaan.

Dat gebeurt soms ook.


Gelukkig worden er soms foto's gemaakt 
 als ik niet meer in de klas ben.

Het thema was: jonge dieren in de dierentuin.

vanwege de schoolreis naar Blijdorp

De tekenopdracht was: teken de vlekken van de giraf
en dit was het resultaat.

Het ging me om de vierkante vormen.

Op het bord is later een mooie krijttekening gemaakt nav het thema

 



Huizen tekenen

Tekeningen over huizen, bomen en zelfportretten: 

psychologen zijn er gek op.

Rhoda Kellogg heeft wereldwijd onderzoek gedaan 

naar kindertekeningen met huizen. 

Jacqueline Royer ontwikkelde een: teken- een- huis test. 

Ze deed een uitgebreide studie naar dit onderwerp.

Er is veel studie naar huizen-tekeningen gedaan 

en het is zeker interessant er iets van te weten. 

In een tekening kunnen we verschillende lagen herkennen:

1^ste laag = iets actueels.

2^de laag = een persoonlijk gevoel van het kind

3^de laag = een universele betekenis.

De huis tekening: 

We kunnen het huis op verschillende manieren bekijken.

We kunnen de buitenkant van het huis bekijken: 

Het type huis: flat, rijtjeshuis, vrijstaand huis enz.

De buitenkant heeft een oppervlakkige psychologische betekenis.

Het huis als de plek waar we wonen met onze familie. 

We kunnen het huis zien als een metafoor voor ‘de moeder’.

 Het bied bescherming, verzorging en voeding.

Het huis vertegenwoordigt: de moederschoot, het lichaam, 

de familie, de cultuur, het universum…

We kunnen het huis zien als de ruimte waar de ziel kan wonen.

De muren van het huis vormen een afscheiding tussen binnen en buiten.

De ramen en deuren zijn als de lichaamsopeningen, 

de deur lijkt op de mond, de ramen op de ogen. 

De ramen en deur geven vaak een gezichtsuitdrukking aan het huis.

Tekent een kind een rond huis: 

dan lijkt dit op het moederlichaam. 

Het geeft het embryonale stadium aan.

Het kind moet/ wil beschermd worden tegen de buitenwereld 

en is nog niet zelfstandig genoeg om de buitenwereld aan te kunnen.

Het vierkante huis met een dak: 

Een vierkant is het symbool voor bescherming, bezit, stabiliteit. 

Een huis is pas veilig als er een dak op zit.

Het schuine driehoekige dak komt in alle kindertekeningen voor, 

ook in landen waar schuine daken niet voorkomen. 

Het dak is het symbool voor de driehoeksverhouding: vader, moeder, kind.

Veel teken-activiteiten in het dak kunnen verwijzen

 naar problemen in deze driehoeks -verhouding. 

Het dak kan ook gezien worden als het bovenste deel van het hoofd, 

de hersenen, gedachten, dromen, ed. 

Veel details in het dak zorgen voor veel drukte in het hoofd.

Dat kan veroorzaakt worden door problemen tussen de ouders 

waardoor het kind zich dingen in het hoofd haalt.

Muren:

geven stevigheid en stabiliteit van het huis, 

ze zorgen voor een scheiding tussen de binnen wereld en de buitenwereld,  

muren kunnen ook geheimen verbergen, bezittingen, gezelligheid, ruzies.

Ramen:

Met een raam kan je naar binnen kijken en naar buiten kijken.

Gordijnen geven gezelligheid, sfeer en intimiteit.

Licht achter de ramen betekend dat er goed te zien is wat er binnen gebeurt 

en dat dat gezien mag worden.

 Tralies worden getekend om te voorkomen dat er ingebroken wordt.

(bv in de gevoelswereld)

Het ronde raam:

komt veel voor in kindertekeningen 

terwijl die in het echt toch niet veel voorkomen.

Het kan een symbool zijn voor een zielle-venster, 

(de ziel wordt gesymboliseerd door een cirkel.)

 Een rond raam ziet er uit als een oog. 

Een huis heeft een eigen ziel, een eigen innerlijk.

Voordeur: 

is de overgang van het huis (intimiteit) 

naar buiten ( de buitenwereld) en anders om. 

Als er geen deur is dan is alle contact moeilijk.

Rook uit de schoorsteen: 

als de kachel brand is er gezelligheid en warmte in huis.             

Er komt rook uit de schoorsteen als er warmte en voedsel in huis is.

Rook betekent ook dat het kind stoom kan afblazen 

en zijn gevoelens naar buiten kan brengen.

Fundament: 

het is belangrijk dat het huis op een goed fundament staat.

Een goede ondergrond zorgt voor stabiliteit van het huis. 

Bij onzekere kinderen zien we geen streep onder het huis. 

Kleine kinderen teken het huis op de onderrand van het papier,

 hoe hoger het huis op het blad papier wordt getekend

hoe wijder het perspectief is geworden tov het ouderlijk huis. 

Hoe meer afstand er wordt genomen.

De omgeving van het huis: 

Kan er buiten gespeeld worden,

 is er contact mogelijk met de buitenwereld 
dmv een weg naar het huis toe? 

Is het dag of nacht? 

Schijnt de zon, regent het?

Hekken, paden, mensen, dieren, auto’s en wegen 
zijn vaak rationele elementen.

De zon: 

er is warmte, licht in de buitenwereld.

 Vaak heeft de zon een gezicht 

aan de uitdrukking kunnen we zien

 hoe het kind de bescherming van het huis aanvoelt.

De zon is de archetypische vader,

 degene die activeert, licht en warmte biedt, 

die alles weet, macht en kracht heeft.

Het kind kan dmv de gezichtsuitdrukking laten zien hoe hij die kracht ziet.

Is het een donker gezicht met evt. een zonnebril 

dan zou het kunnen zijn dat het kind met kritiek of boosheid wordt bekeken. 

Een bijtende zon met tanden kan agressie uitdrukken.

Een zwarte zon drukt somberheid uit.

Wolken: 

lichte wolken of donkere wolken geven de sfeer aan rondom het huis.

Wolken betekend ook dat er lucht is om adem te halen.

Een donkere lucht kan drukken op een huis of een persoon.

Bomen en groen: 

Beplanting is een belangrijk positief element om te overleven 

Het is een teken dat er ook water in de buurt is, ook al is dat niet getekend.

Hekken en poorten: 

Het huis wordt afgebakend als persoonlijk bezit.

Het kind kan zich in psychisch opzicht ook afbakenen. 

Een huis met hoge hekken kan betekenen dat een kind in een gezin zit 

dat zich weinig met de buitenwereld inlaat.

Een tekening bied de mogelijkheid om vragen te stellen.

Ga niet zelf verzinnen wat een kind bedoelt met een beeldelement.

Vraag het want de betekenis kan anders zijn dan we denken.

klik hier