De kleine reus

groep 1-2
We werken in de herfst met het boek:
 De kleine reus.

Het boek de kleine reus is bekroont met een zilveren griffel.
Het boek is geschreven door Max Bolliger (1929 Zwitserland).
   Bolliger neemt het in zijn boeken 
op voor de kleine en zwakke mens of dier. 
Die zich bewust moet worden van zijn eigen kwaliteiten 
voor hij zijn plaats in de wereld kan veroveren.

Het boek van Kleine Reus gaat ook over dit thema.

De juf heeft het verhaal al verteld 
en ik doe het gedeeltelijk en dunnetjes over.

We gaan vandaag de grote reus en de kleine reus tekenen.
Het blad is leeg en dat is anders dan anders.
De kinderen gaan een eigen tekening maken.
 Er is geen oefening wel een opdracht:

Laat het verschil tussen groot en klein zien in de tekening.
De kinderen hebben de opdracht goed begrepen
én leuk uitgewerkt.

Er verschenen ook verschillende meisjes reuzen op het papier:

Op het moment zijn er een paar kinderen 
die alleen met geel tekenen.
Vaak zijn de gele tekeningen te licht om te fotograferen.
Deze niet:

Een paar reuzen tekeningen:

Trekvogels

 Groep 1-2

Vorig jaar deed ik ook een lesje over de vogeltrek.

Aan de opdracht is sindsdien nog wat gesleuteld

omdat de opdracht te vrij en daardoor lastig was voor de kleuters.

 

Door een toevallige samenloop van omstandigheden

(lees: kopieerfout)

bleek de oefening voor de letter M ook erg op vliegende vogels te lijken.

Dus dat idee wordt nu gebruikt in de opdracht. 

 

De vogeltrek is een fascinerend natuurverschijnsel.

Miljoenen vogels gaan ieder jaar op reis.

Ze vliegen duizenden kilometers 

en trotseren wind, regen, kou en hitte.

Ze vliegen over bergen, zeeën en woestijnen.

 

 Nederland is als deltaland een tussenstation voor vele trekvogels.

De vogels kunnen hier even bijtanken 

voor ze verder vliegen naar het warme zuiden.

Andere vogels overwinteren hier.

 

 We kijken eerst even naar de video die ik had gevonden.

Daarna wordt het verhaal verteld.

De opdracht is: trek de vliegende vogels over.

De zwaluw kan worden ingekleurd met kleine rondjes.
Het inkleuren lukte hier en daar heel aardig.
De kinderen deden er erg hun best op.

Met het natekenen van de vogels kan nog van alles verkeerd gaan:

1 De kinderen beginnen aan de rechterkant van de vogel en tekenen naar links.

2 Ze trekken de vogel niet precies over.

3 Ze tekenen de middelste poot van de vogel/de letter M niet helemaal door.

 De tekening mag natuurlijk worden afgemaakt 

met wolken...

hete luchtballonnen met mandjes ;)

 

bomen

 

Vlinders

 extra "vogels" 

Hieronder een tekening met wel hele mooie kale winterbomen én hartjes:

Tot slot nog een filmpje...

Vallende blaadjes

groep 3

De boom voor mijn huis heeft  
zijn geel geworden bladeren
 in één week allemaal laten vallen.



Het gele blad áán de boom was een geweldig gezicht
maar op de grond zag het er ook prachtig uit.
Het was die week rustig en zonnig weer 
dus konden we een week genieten van een geel tapijt van bladeren 
op de anders zo gewone, saaie, grijze stoeptegels.



  Inmiddels is het volop herfst.
Wind en regen voeren de boventoon.
Het is weer voor een echt herfstwerkje.



Het verhaaltje gaat over een grote oude boom 
die er in alle seizoenen anders uitziet.
De boom staat op een pleintje en er staat een bankje onder.
De boom heeft al veel meegemaakt.



Er wordt ook aandacht besteed aan de herfstkleuren:
Rood, geel, oranje en bruin.



We gaan met de herfstkleuren werken.



Op het papier staat een groot blad van een boom.
Het is best een moeilijk blad
Met afwisselend holle en hoekige vormen.



We gaan de contouren van het blad natrekken 
maar een randje kleiner dan het voorbeeld.
De hoeken 'moeten' hoekig blijven de ronde vormen rond.



We tekenen lijnen en gaan in dit deel van de opdracht nog niet inkleuren.
We tekenen de contouren in elke ronde een randje kleiner.



Wat opviel was dat de kinderen
door bleven tekenen in de hoeken
 Ze vulden soms laat en na aandringen het middenveld in met lijnen.



Als het hele blad vol getekend is mag het worden ingekleurd.
Daarna kan het worden uitgeknipt.



De bladeren op een hoop zien er echt herfstachtig uit.
 Uiteindelijk worden de bladeren opgeprikt.

 
  Ik wilde weten of het een geschikte opdracht is voor deze leeftijd.
De kinderen hebben de opdracht zonder grote problemen goed gedaan.


De onderste tekening is van één van de zwakste leerlingen.
De opdracht is goed begrepen
en zo goed mogelijk uitgevoerd

 

Nog een groepswerkstuk:

***

Op de 2de school doen we dezelfde opdracht.
We tekenen ook hier de contouren van het blad na 
en kleuren de bladeren in.
Op deze school duurt de tekenles een kwartier langer.
Er is dus meer tijd.

Er is tijd om nóg een herfstblad te maken
Deze keer een blad met ronde vormen.
Het is de kunst de vormen ook rond te houden
  als we de contouren na tekenen.

Voor sommige kinderen

 er is zelfs nog tijd voor een derde herfstblad:

Het is de bedoeling dat 
de holle, bolle en hoekige vormen 
zolang mogelijk te herkennen zijn.

De bladeren worden uitgeknipt...
en op gekleurd papier geplakt.

Hier onder wordt er een beetje te enthousiast 

ook geknipt in het gekleurde papier.

Jeroen Krabbé

Kindertekeningen kunnen een inspiratiebron 
zijn voor volwassen kunstenaars.
Paul Klee en het werk van de Cobra groep zijn daar een goed voorbeeld van.

 

Tot  
17 november 2013 
 is de tentoonstelling Dum Vivimus Vivamus van Jeroen Krabbé 
 te zien in het museum de Fundatie in Zwolle. 

Jeroen Krabbé komt uit een artistieke familie.
Zijn vader was kunstschilder en kunstpedagoog.
Hij heeft alle kindertekeningen 
die zijn zoon tussen 1947 en 1958 maakte bewaard.
  Jeroen Krabbé koos deze tekeningen als uitgangspunt 
voor een nieuwe serie schilderijen. 



Bij de DWDD krijgt Jeroen Krabbé,
alle ruimte om te vertellen over zijn jeugd 
en bijzondere kunstzinnige opvoeding.

 

De tentoonstelling bestaat uit veertien schilderijen
 waarin hij kindertekeningen, 
foto’s en documenten uit zijn jeugd verwerkt. 
De titel van de expositie, Dum Vivimus Vivamus
 (Laat ons leven, zolang we leven), 
slaat op de spreuk die op zijn geboortekaartje stond.
Het is het levensmotto dat hij mee kreeg van zijn ouders.



Jeroen Krabbé kennen we als acteur 
en als schilder van expressionistische landschappen.

Zijn eerste tentoonstelling in Zwolle was: 
De ondergang van Abraham Reiss.
Deze serie schilderijen gaat over de dood van zijn grootvader in de 2de Wereldoorlog. 
Met deze schilderijen slaat hij een meer persoonlijke richting in.

 

  De nieuwe schilderijen
 zijn persoonlijk, emotioneel en dynamisch. 

Het gebruik van de kindertekeningen is uniek. 

 

Krabbé beschrijft de tentoonstelling zelf als 
een geschilderde autobiografie van zijn jeugd. 



"Zijn jeugd lijkt eenzaam, 
door het vaak sobere kleurgebruik 
en de geïsoleerde mensfiguren."

 Er hangen niet vaak kindertekeningen in een museum.
 Het laat je op een nieuwe manier 
naar (je eigen) kindertekeningen kijken.